น้อมสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณ อันหาที่สุดมิได้

เรื่องสัพเพเหระ ในช่วงเดือน ตุลาคม ๒๕๖๐ ผมจะขอบันทึกบทความที่เป็นโคลง กลอน ที่แต่งขึ้นเพื่อน้อมถวายแด่ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ภูมิพล อดุลยเดช บทความอาจจะสั้น ๆ เพราะไม่ได้หวังว่าจะ index บน google หรือไม่ เพียงอยากทำตามใจปรารถนา เหมือนกับคนอื่น ๆ ที่ทำให้พ่อหลวงเป็นครั้งสุดท้าย

ในบทความนี้ แผ่นดินร้องไห้ ผมแต่งเป็นโคลงสี่สุภาพ ๒ บท ต่อด้วยกลอนแปด ๕ บท ทำคล้ายว่าเป็นบันทึกเหตุการณ์ ในช่วงเวลาที่คนไทยอยู่ในภาวะสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ รูปภาพก็จะปรับให้เป็นสีขาว ดำ หรือ ซีเปีย เพื่อเป็นการถวายพระเกียรติ ในช่วงเวลาที่ชวนอาดูรนี้