ผมอาศัยจังหวะช่วงที่แพ็คเกจเน็ตหมด ยังไม่ได้เติมเงิน เอาเวลามานั่งอ่านบทความที่เก็บไว้ ได้ข้อคิดเลยเอามาแต่งเป็นบทกลอน ผมแต่งเป็นกลอนแปด จำนวน 8 บทกลอน บทกลอนชื่อหวานแหววว่า “หากชีวี นี้เป็น เช่นท้องฟ้า” แต่เนื้อหาข้างในบทกลอนนั้น ไม่ค่อยหวานนัก ผมใช้เวลาที่เหลืออยู่วาดรูปด้วยโปรแกรมที่มีอยู่ เป็นภาพเด็กหนุ่มที่เดินอย่างเดียวดาย มองท้องฟ้าอย่างคิดคำนึง ลองอ่านบทกลอนด้านล่างดูครับ อาจมองเห็นสิ่งที่เขากำลังคิดอยู่ก็ได้

อย่างที่เราเคยรู้กันว่าอะไร ๆบนโลกนี้มี สองด้าน สองอย่างคู่กันเสมอเช่น มีสุข ก็มีทุกข์, มีรัก ก็มีเกลียด, มีชาย ก็มีหญิง, มีมืด ก็มีสว่าง, มีกลางวัน ก็มีกลางคืน เป็นต้น แต่คุณเชื่อหรือไม่ว่า ในช่วงเวลาหนึ่ง ๆนั้น แม้ว่าจะสั้น ๆก็ตาม ของสองสิ่ง หรือความรู้สึกสองอย่างนี้ มันมีอยู่ปะปนกัน เพียงแต่มันมีอย่างหนึ่งมากกว่าอีกอย่างหนึ่งเท่านั้น จึงทำให้เรารู้สึกได้แต่ด้านที่มันมีมากกว่า บางทีเรารู้สึกว่ามีความสุข แต่จริง ๆแล้วมันมีความทุกข์ ความกังวลเจืออยู่ แต่มันเบาบางจนบางทีทำให้เราไม่ทันได้นึกถึงมัน